Δικαίωμα, αλλά ...με κριτήρια...

Ο Αναστασιάδης κατάφερε, λέει ο ίδιος, το ΑΚΕΛ και οι άλλοι οπαδοί της πολιτικής του, να κατοχυρώσει το δικαίωμα του ιδιοκτήτη μιας περιουσίας στη κατεχόμενη Κύπρο. Και..., αμέσως προχωρά να μας πει πως θα υπάρχουν τρεις τρόποι θεραπείας του δικαιώματος, κριτήρια για κάθε τρόπο, κλπ.

Μα..., αν είναι δικαίωμα, δεν μπορεί να υπόκειται σε κριτήρια και διαφορετικούς τρόπους εφαρμογής!! Τους οποίους μάλιστα τρόπους ΔΕΝ θα αποφασίζει αυτός που τάχα ...του αναγνωρίστηκε το δικαίωμα (!!!), μα κάποιοι άλλοι.

Το αναπόφευκτο συμπέρασμα είναι πως όλη η φιλολογία πως τάχα αναγνωρίστηκε το δικαίωμα ιδιοκτησίας των προσφύγων, είναι παραπλανητική. Και μάλιστα, είναι σκόπιμα παραπλανητική.

Υπάρχει λοιπόν ουσιαστική βάση για να απορριφθεί η πολιτική του Αναστασιάδη και των συνοδοιπόρων του. Αντί όμως για κάποιο αντεπιχείρημα, μας λένε πως η απόρριψη της πολιτικής του Αναστασιάδη οφείλεται ...στον εθνικισμό. Οφείλεται επίσης, λένε, και στο ότι όσο δεν λυόταν το Κυπριακό, είκοσι άνθρωποι έκτισαν τη καρριέρα τους. Προβάλλουν ως επιχείρημα τη δική τους σύγχυση.

.
τρόποι θεραπείας : ουου!!..., μάνα μου, τζαι χάρηνε μου την για προπαγάνδα!, λέξη που ηύρασι να πούσι!!...