Μιλούν για απολογίες ...και αποδέχονται τη διζωνική

Η κυρία Κοζάκου-Μαρκουλλή διαχωρίζει τη θέση της και απολογείται για τα εγκλήματα των ατάκτων και μελών της ΕΟΚΑ Β κατά τουρκοκυπρίων αμάχων. Μα..., η κυρία Μαρκουλλή δεν ήταν στην ΕΟΚΑ Β. Γιατί άραγε διαχωρίζει τη θέση της;

Ε, δεν ξέρουμε τι συμβαίνει στο κεφάλι της ίδιας προσωπικά. Μα όσα έγραψε είναι μέρος ενός γενικότερου φαινομένου, και αυτό μπορεί να σχολιαστεί.

Ζητούν απολογίες, λοιπόν, επειδή έχει κυριαρχήσει μια πονηρή αντίληψη, σύμφωνα με την οποία όλοι οι Κύπριοι είναι ένοχοι για τα εγκλήματα ορισμένων της ΕΟΚΑ Β εναντίον τουρκοκυπρίων.

Μια τέτοια αντίληψη έχει όνομα, και οι σημερινές περιστάσεις της Κύπρου δεν είναι η πρώτη φορά που εμφανίστηκε. Αυτή η αντίληψη λέγεται αντίληψη της συλλογικής ευθύνης. Είναι η αντίληψη με βάση την οποία ο ναζιστικός στρατός έκαιγε χωριά στην Ελλάδα, θεωρώντας πως όλοι οι κάτοικοι των γύρω χωριών είχαν ευθύνη για την επίθεση των ανταρτών εναντίον των ναζιστών.

Είναι η αντίληψη που είχαν οι εγγλέζοι αποικιοκράτες, με βάση την οποία έβαζαν κέρφιου όλα τα χωριά της περιοχής επειδή τους επιτέθηκε η ΕΟΚΑ, και πολλά καλά έκαμε.

Έχουν ευθύνη όλοι οι τουρκοκύπριοι για τα εγκλήματα και τη δράση της ΜΙΤ; Γιατί θα πρέπει όλοι οι Κύπριοι να απολογηθούμε για κάτι που έκαναν μερικοί της ΕΟΚΑ Β;

Η αντίληψη αυτή προωθήθηκε όχι τόσο επειδή θέλουν, τάχα, απολογίες. Αυτό που θέλουν δεν είναι την απολογία, μα να επιβάλουν ένα συλλογικό αίσθημα ενοχής. Θέλουν να μη σκεφτόμαστε και να μη νιώθουμε πως είμαστε θύματα της τουρκικής εισβολής, μα ....ένοχοι!!!...

Πράγματι, λοιπόν, έγιναν εγκλήματα από άτακτους της ΕΟΚΑ Β. Τα εγκλήματα αυτά πρέπει να καταδικαστούν, όπως και πράγματι έχουν καταδικαστεί εδώ και πολλά χρόνια. Η κουβέντα για απολογίες και ευθύνες, όμως, είναι μέρος ενός _ψυχολογικού πολέμου_.

Δεν είναι ανάγκη να γίνουν μεγάλες συζητήσεις, για να αντιληφθούμε το ψυχολογικό πόλεμο που εξαπολύθηκε εναντίον του Κυπριακού λαού. Οι ίδιοι που σκίζουν το κώλο τους και κόπτονται για τα εγκλήματα της ΕΟΚΑ Β, είναι ακριβώς οι ίδιοι που ζητούν από τον Κυπριακό Ελληνισμό να δεχτεί πως οι πρόσφυγες δεν θα επιστρέψουν στα σπίτια τους.

Οι ίδιοι που συνεχώς μιλούν για τα εγκλήματα της ΕΟΚΑ Β, είναι ακριβώς οι ίδιοι που υπερασπίζονται τη πολιτική της διζωνικής, δηλαδή την επιβολή ρατσιστικών περιορισμών στη Κύπρο.

Πως γίνεται από μια να έχουν τόση ευαισθησία για τα εγκλήματα της Τόχνης και άλλων περιοχών, μα να δέχονται και να υπερασπίζονται το άππαρτχαϊντ που θέλουν να επιβάλουν με τη διζωνική;

Πως γίνεται να φωνάζουν για τα εγκλήματα από ατάκτους κατά τουρκοκυπρίων οι ίδιοι που μιλούν όχι για ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ από τη κατοχή μα ....για λύση;...