Τις μέρες αυτές κλείσανε 30 χρόνια από το θάνατο του Ιρλανδού αγωνιστή Μπόμπυ Σαντς στις 5 Μαϊου 1981.
Τη 1 Μαρτίου 1981 ο Μπόμπυ Σαντς, φυλακισμένος στα Η-μπλογκ από τους εγγλέζους αποικιοκράτες, άρχισε απεργία πείνας με αίτημα να αναγνωριστούν οι Ιρλανδοί φυλακισμένοι ως πολιτικοί κρατούμενοι. Είχε επιμείνει να ξεκινήσει αυτός την απεργία πείνας δυο βδομάδες πριν τους άλλους, ελπίζοντας πως όταν αυτός πέθαινε οι εγγλέζοι θα υποχωρούσαν και θα σώζονταν οι ζωές των άλλων.
Ο Μπόμπυ Σαντς πέθανε στις 6 Μαϊου, μετά από 66 μέρες απεργία πείνας. Μετά από αυτόν έφτασαν στο θάνατο άλλοι 9 Ιρλανδοί αγωνιστές, σε όλη τη περίοδο μέχρι και τον Αύγουστο του 1981.
Τοιχογραφία στο Μπέλφαστ με τη μορφή του Μπόμπυ Σαντς
πηγή της φωτογραφίας : http://www.flickr.com/photos/lesnostresfotos/4570220374/
Την εποχή εκείνη οι έμποροι των λαών δεν είχαν ακόμα εφεύρει τη τρομοκρατία, και η εγγλέζικη αποικιοκρατία στρεφόταν ενάντια στον Ιρλανδικό αγώνα παίρνοντας τη μορφή της άρνησης να τους αναγνωρίσει ως πολιτικούς κρατούμενους. Ναι, αλλά και η οθωμανική καταπίεση για κλέφτες μιλούσε, αρνούμενη ή αδυνατώντας να αντιληφθεί πως πρόκειται για επαναστάτες.
"Η εκδίκηση μας θα είναι το γέλιο των παιδιών μας", Μπόμπυ Σαντς, Ιρλανδός απεργός πείνας
Μια φράση του Μπόμπυ Σαντς, γραμμένη στο τοίχο που έκτισαν οι σιωνιστές για να διαχωρίζει τη Παλαιστίνη.
πηγή της φωτογραφίας : Palestine Monitor. Exposing life under occupation
http://www.palestinemonitor.org/spip/spip.php?article935
Στη διάρκεια της απεργίας πείνας ο Μπόμπυ Σαντς μπήκε υποψήφιος και εξελέγη βουλευτής στις εκλογές των εγγλέζων. Ακόμα και η εκλογή του ως βουλευτή, δεν εμπόδισε τον εγγλέζο βασιλιά Βικτώρια, και όλο το εγγλέζικο σύστημα, να παραμείνει άκαμπτος στην άρνηση του να τους αναγνωρίσει ως πολιτικούς κρατούμενους. Σήμερα, τρεις δεκαετίες αργότερα, ο τουρκικός σωβινισμός εξακολουθεί να μιλά για τρομοκράτες και όχι για Κούρδους αγωνιστές.
Για την απεργία των Ιρλανδών φυλακισμένων το 1981:
http://www.irishhungerstrike.com/bobbysands.html
Στη πιο πάνω σελίδα οφείλουμε και ορισμένα από τα στοιχεία που αναφέρουμε εδώ.
Με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 30 χρόνων από το μεγάλο αγώνα του 1981, γίνονται στην Ιρλανδία ορισμένες πορείες και συγκεντρώσεις. Τελείως ενδεικτικά, και χωρίς καμμιάν υπονοούμενη αξιολόγηση για τη πηγή:
http://aprnonline.com/?tag=bobby-sands
Ανάμεσα σ' αυτές σημειώνουμε μια συνδιάσκεψη, που θα γίνει στο Λονδίνο τον ερχόμενο Ιούνιο, αφιερωμένη στην απεργία πείνας στα Η-μπλόγκ το 1981.
London conference for 30th anniversary of 1981 H-Blocks Hunger Strike
http://aprnonline.com/?p=84100
Κύπρος και Ιρλανδία : οι μοναδικοί λευκοί νέγροι
Στη Κύπρο, συνεχίζεται η κατοχή, και οι αγγλοαμερικάνοι υποστηρικτές του τουρκικού σωβινισμού, μαζί με τα κόμματα της κυρίαρχης πολιτικής γραμμής, προσπαθούν να εμποδίσουν την ανάπτυξη ενός αντικατοχικού κινήματος. Για να το πετύχουν αυτό, από τη μια παρουσιάζουν κάθε αντίσταση στη κατοχή ως εθνικισμό. Και από την άλλη παρουσιάζουν ως μια λογική στάση συμβιβασμού και συνύπαρξης αυτό που δεν είναι παρά ηττοπάθεια και παράδοση στο τουρκικό αττίλα. Αυτή η κατάσταση παρουσιάζει προφανείς ομοιότητες με τη κατάσταση στην Ιρλανδία, και τις επιλογές που έκανε, ή υποχρεώθηκε να κάνει, το ιρλανδικό κίνημα. Θα ήταν λοιπόν πολύ διαφωτιστική μια σύγκριση των δύο καταστάσεων. Προς το παρόν, κάτι τέτοιο θα αφεθεί για αργότερα.
-.
Τη 1 Μαρτίου 1981 ο Μπόμπυ Σαντς, φυλακισμένος στα Η-μπλογκ από τους εγγλέζους αποικιοκράτες, άρχισε απεργία πείνας με αίτημα να αναγνωριστούν οι Ιρλανδοί φυλακισμένοι ως πολιτικοί κρατούμενοι. Είχε επιμείνει να ξεκινήσει αυτός την απεργία πείνας δυο βδομάδες πριν τους άλλους, ελπίζοντας πως όταν αυτός πέθαινε οι εγγλέζοι θα υποχωρούσαν και θα σώζονταν οι ζωές των άλλων.
Ο Μπόμπυ Σαντς πέθανε στις 6 Μαϊου, μετά από 66 μέρες απεργία πείνας. Μετά από αυτόν έφτασαν στο θάνατο άλλοι 9 Ιρλανδοί αγωνιστές, σε όλη τη περίοδο μέχρι και τον Αύγουστο του 1981.
Τοιχογραφία στο Μπέλφαστ με τη μορφή του Μπόμπυ Σαντς
πηγή της φωτογραφίας : http://www.flickr.com/photos/lesnostresfotos/4570220374/
Την εποχή εκείνη οι έμποροι των λαών δεν είχαν ακόμα εφεύρει τη τρομοκρατία, και η εγγλέζικη αποικιοκρατία στρεφόταν ενάντια στον Ιρλανδικό αγώνα παίρνοντας τη μορφή της άρνησης να τους αναγνωρίσει ως πολιτικούς κρατούμενους. Ναι, αλλά και η οθωμανική καταπίεση για κλέφτες μιλούσε, αρνούμενη ή αδυνατώντας να αντιληφθεί πως πρόκειται για επαναστάτες.
"Η εκδίκηση μας θα είναι το γέλιο των παιδιών μας", Μπόμπυ Σαντς, Ιρλανδός απεργός πείνας
Μια φράση του Μπόμπυ Σαντς, γραμμένη στο τοίχο που έκτισαν οι σιωνιστές για να διαχωρίζει τη Παλαιστίνη.
πηγή της φωτογραφίας : Palestine Monitor. Exposing life under occupation
http://www.palestinemonitor.org/spip/spip.php?article935
Στη διάρκεια της απεργίας πείνας ο Μπόμπυ Σαντς μπήκε υποψήφιος και εξελέγη βουλευτής στις εκλογές των εγγλέζων. Ακόμα και η εκλογή του ως βουλευτή, δεν εμπόδισε τον εγγλέζο βασιλιά Βικτώρια, και όλο το εγγλέζικο σύστημα, να παραμείνει άκαμπτος στην άρνηση του να τους αναγνωρίσει ως πολιτικούς κρατούμενους. Σήμερα, τρεις δεκαετίες αργότερα, ο τουρκικός σωβινισμός εξακολουθεί να μιλά για τρομοκράτες και όχι για Κούρδους αγωνιστές.
Για την απεργία των Ιρλανδών φυλακισμένων το 1981:
http://www.irishhungerstrike.com/bobbysands.html
Στη πιο πάνω σελίδα οφείλουμε και ορισμένα από τα στοιχεία που αναφέρουμε εδώ.
Με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 30 χρόνων από το μεγάλο αγώνα του 1981, γίνονται στην Ιρλανδία ορισμένες πορείες και συγκεντρώσεις. Τελείως ενδεικτικά, και χωρίς καμμιάν υπονοούμενη αξιολόγηση για τη πηγή:
http://aprnonline.com/?tag=bobby-sands
Ανάμεσα σ' αυτές σημειώνουμε μια συνδιάσκεψη, που θα γίνει στο Λονδίνο τον ερχόμενο Ιούνιο, αφιερωμένη στην απεργία πείνας στα Η-μπλόγκ το 1981.
London conference for 30th anniversary of 1981 H-Blocks Hunger Strike
http://aprnonline.com/?p=84100
Κύπρος και Ιρλανδία : οι μοναδικοί λευκοί νέγροι
Στη Κύπρο, συνεχίζεται η κατοχή, και οι αγγλοαμερικάνοι υποστηρικτές του τουρκικού σωβινισμού, μαζί με τα κόμματα της κυρίαρχης πολιτικής γραμμής, προσπαθούν να εμποδίσουν την ανάπτυξη ενός αντικατοχικού κινήματος. Για να το πετύχουν αυτό, από τη μια παρουσιάζουν κάθε αντίσταση στη κατοχή ως εθνικισμό. Και από την άλλη παρουσιάζουν ως μια λογική στάση συμβιβασμού και συνύπαρξης αυτό που δεν είναι παρά ηττοπάθεια και παράδοση στο τουρκικό αττίλα. Αυτή η κατάσταση παρουσιάζει προφανείς ομοιότητες με τη κατάσταση στην Ιρλανδία, και τις επιλογές που έκανε, ή υποχρεώθηκε να κάνει, το ιρλανδικό κίνημα. Θα ήταν λοιπόν πολύ διαφωτιστική μια σύγκριση των δύο καταστάσεων. Προς το παρόν, κάτι τέτοιο θα αφεθεί για αργότερα.
-.
1 Σχόλια
http://www.prosopa.eu/person_gr.php?id=martyrs
Γίγας