Σάτυροι, καλλικάντζαροι και πορτοκάλια

 

Filippo LAURI, Rome 1623-1694
A Bacchanale, with offerings strewn around a statue of the god Pan
Σάτυροι περιβάλλουν με προσφορές ένα άγαλμα του θεού Πανός 

Ενα πολύ καλό δείγμα της κατάκτησης της ευρωπαϊκής φαντασίας από τον Ελληνισμό.

Ετσι λοιπόν είναι η μυθολογία μας; Ποιός Έλληνας κάθισε ποτέ να φανταστεί τόσο ζωντανά, τόσο πλήρως το τι λένε οι παραδόσεις μας;

Σάτυροι και ωραίες νύμφες μέσα στο δάσος, να πίνουν και να κρατάνε από το χέρι ωραίες νεάνιδες, για να τις πάρουν πίσω από τις φυλλωσιές και τους θάμνους. Και στο βάθος η θάλασσα, γαλάζια και ελληνική.

Σάτυροι με οπλές αλόγου, ...ή τράγου!;; Ε, ναι, δεν είπαμε πως είχαν πόδια τράγου; οι οπλές θα έλειπαν; Μου θυμίζουν σαφώς τους δαίμονες στις εικόνες της εκκλησιάς του χωριού μου. Άραγε...., από τους σάτυρους κατάγωνται και οι καλλικάντζαροι; Μπορεί. Προφανώς ναι.

Σήμερα, πάντως, στο χωριό μου θα βαφτίσουμε τα πορτοκάλια. Κι ας χτυπιούνται όσο θέλουν οι ημιμαθείς και τα φρικιά για μια τάχα αντίθεση Ελληνισμού και Χριστιανισμού.

Η βάφτιση των πορτοκαλιών στο χωριό Δάλι της Λευκωσίας
6 Ιανουαρίου 2017

Ε, ναι. Δεν έχουμε νερό. Οι μνήμες των χωριανών λένε πως ο ποταμός σταμάτησε να τρέχει μόλις οι εγγλέζοι έφτιαξαν το γεφύρι, το 1956.

Κάποτε η βάφτιση των πορτοκαλιών γινόταν σ' ένα αυλάκι της άρδευσης. Πιο ύστερα γινόταν ...μέσα σ' ένα παχνί των βοδιών!! γεμάτο με νερό. Σήμερα, αφού ο ποταμός είναι ξερός, γίνεται σε μια λακούβα που σκάβει μια μπουλντόζα και γεμίζει με νερό από υδροφόρα. Το ψεύτικο μοιάζει τόσο πολύ με το αληθινό, όπως εξ άλλου μαθαίνουμε και από την ιστορία των ιδεών και της ανθρωπότητας.
-.