Τον καιρό που ο Μίκης ήταν μαθητής, όλοι οι μαθητές έπρεπε να είναι στην νεολαία του Μεταξά. Δεν ήταν κανενός επιλογή.
Πως ξεκίνησε, ποιός θυμήθηκε πρώτος στις μέρες μας αυτόν τον εξυπνακισμό με τον Μίκη και τη νεολαία του Μεταξά;
Κοντά στα μέσα της δεκαετίας του 1980, ήταν στις δόξες τους τα λασπόνερα, ο βόθρος του Κουρή με την φυλλάδα του την «αυριανή». Κανείς δεν τολμούσε να τα βάλει μαζί του, για να μη τον πιάσει στο στόμα του ο Κουρής.
Ο Μάνος Χατζηδάκις τόλμησε. Σε μια συναυλία, πήρε το μικρόφωνο και μπροστά σε χιλιάδες κόσμο κατάγγειλε αυτό τον βόθρο, αυτό τον ποταμό λαϊκισμού αλλά και εκφασισμού που χυνόταν στη κοινωνία. Και μάλιστα έχοντας επαφές και στήριξη απο την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.
Τις μέρες που ακολούθησαν, η φυλλάδα του Κουρή επιτέθηκε στον Χατζηδάκι. Κανείς δεν βρέθηκε να σταθεί και να υπερασπιστεί τον Χατζηδάκι, να καταγγείλει κι αυτός τον λαϊκισμό και τον εκφασισμό της κοινωνίας που προωθούσε ο Κουρής.
Κανείς, εκτός από έναν. Σε μια συνέντευξη του, ο Μίκης Θεοδωράκης εγκωμίασε τον Χατζηδάκι, εξύμνησε και παρουσίασε το έργο του.
Την άλλη μέρα, σκίστηκε η «αυριανή» να χύνει τα βοθρόνερα της πάνω στον Μίκη. «Ανακάλυψαν» τότε πως ο Μίκης.... ήταν στη νεολαία του Μεταξά.... Ποιός ρε; ένα παιδί στα 12; Και μετά;; τι έκανε μετά, σε τόσες δεκαετίες που πέρασαν;;
Από εκεί, έμεινε στη μνήμη κάμποσων ρηχών πως... ο Μίκης ήταν στη νεολαία του Μεταξά. Και κάθε τόσο ....θυμούνται τούτη τη μεγάλη σοφία και τη σπουδαία ανακάλυψη.... και το λένε για να γράψουν κι αυτοί κάτι τις στο διαδίκτυο.
0 Σχόλια