Στη τέχνη υπάρχει και το δίδαγμα, ένα από τα διδάγματα, του χότζα.
Μια φορά ο χότζας καθόταν στον κλάδο ενός δέντρου και τον έκοβε. Αλλά... δεν έκοβε προς την πλευρά μακριά από τον κορμό, μα προς τη μεριά του δέντρου. Κι όταν ο κλώνος κόπηκε, έπεσε κάτω.
Η τέχνη αναπαριστά τον κόσμο. Όχι ακριβώς, μα κάπως παραμορφωμένο. Αν η τέχνη ήταν ακριβής αναπαράσταση, θα ήταν και σιωπηλή. Καταλαβαίνουμε ότι κάτι λέει, και το τι λέει, από το πως ο κόσμος είναι χαλασμένος.
Για να καταλάβουμε, λοιπόν, χρειαζόμαστε τη πραγματικότητα, για να κάνουμε τη σύγκριση.
Η φαντασία, λοιπόν, ανατρέπει τον κόσμο. Μα δεν πρέπει να υπερβάλλει. Η φαντασία στη τέχνη δεν πρέπει να κόβει τον κλώνο της πραγματικότητας, διότι κάθεται πάνω του.
0 Σχόλια