Γαυ, γαυ, έκανε η "Χρυσή Γαυγή"

Οι χτεσινές εκλογές στην Ελλάδα έφεραν τον καταποντισμό του προδοτικού και αλαζονικού Πασόκ, και το γκρέμισμα της "Νέας Δημοκρατίας". Κατά τραγικό τρόπο, ανέβηκαν επίσης τα τούβλα και τα καδρόνια της "Χρυσής Γαυγής".
Οι δημοσιογράφοι, λοιπόν, μαζεύτηκαν σε ξενοδοχείο, όπου θα έκανε δηλώσεις ο αρχηγός της "Χρυσής Γαυγής" Μιχαλολιάκος. Εντελώς ανέλπιστα, τα παριστάμενα στελέχη της "Γαυγής" απαίτησαν από τους δημοσιογράφους ...να σταθούν όρθιοι!!, ...επειδή θα έκανε την είσοδο του ο Μιχαλολιάκος!! Και όχι απλώς απαίτησαν, αλλά ...έδωσαν και παράγγελμα στρατιωτικού τύπου: "Εγέρθητε..."!! Οι Ελληνες δημοσιογράφοι αρνήθηκαν να υπακούσουν, ο Μιχαλολιάκος συμφώνησε με την ενέργεια των στελεχών του, και οι Ελληνες δημοσιογράφοι υποχρεώθηκαν από τα στελέχη της "Χρυσής Γαυγής" να αποχωρήσουν. Εμειναν μόνο οι ξένοι δημοσιογράφοι, που αργότερα ενημέρωσαν και τους Ελληνες συναδέλφους τους.
Η γελοία αυτή εκδήλωση αυταρχικής νοοτροπίας καταγράφηκε στην ακόλουθη ταινία.

video platformvideo managementvideo solutionsvideo player


πηγή: http://www.protothema.gr/ekloges/article/?aid=195403

Η ενέργεια των μελών της "Γαυγής" καλύφθηκε από το Μιχαλολιάκο. Οι δε χρυσογαυγίτες είπαν πως πρόκειται για ένδειξη σεβασμού, επειδή πρόκειται ...για αρχηγό εκλεγμένου κόμματος της Βουλής...
Οπως συνήθως, τα παλουκάρια της "Χρυσής Γαυγής" δυσκολεύονται πολύ στα φιλοσοφικά και σε ό,τι έχει σχέση με σκέψη κι ανάλυση.
Άλλο λοιπόν ο σεβασμός, κι άλλος ο εξαναγκασμός. Τον σεβασμό τον κερδίζει ένας από τους άλλους ανθρώπους. Ο σεβασμός αποδίδεται αβίαστα από τους άλλους προς το σεβόμενο πρόσωπο. Οταν όμως προσπαθείς εσύ να επιβάλεις στους άλλους τις συμβάσεις του σεβασμού προς εσένα, αυτό ποτέ δεν είναι σεβασμός μα εξαναγκασμός.
Ωστε έτσι, παλουκάρια της "Χρυσής Γαυγής", ε; Πρέπει να σηκωθούμε επειδή μπαίνει ο αρχηγός κόμματος της Βουλής; Δηλαδής, να πούμε, άμα ψάξουμε στις δηλώσεις και τις ομιλίες της "Χρυσής Γαυγής", θα βρούμε κι εκεί την ίδια εκτίμηση και τον ίδιο σεβασμό για τη Βουλή; Διότις, εγώ κατάλαβα πως τη Βουλή και τους εκλεγμένους δεν τους έχετε και σε ιδιαίτερη εκτίμηση. Πως ξαφνικά μας λέτε να σηκωθούμε επειδή μπαίνει ο αρχηγός κοινοβουλευτικού κόμματος;
Εγώ, καταλαβαίνω πως τα μέλη της "Χρυσής Γαυγής" το είπαν αυτό, διότι δεν νιώθουν που παν τα τέσσερα. Από τη μια φωνάζουν ενάντια στο καθένα που νομίζουν ότι είναι ανώτερος τους. Μα...., η αληθινή ψυχολογία τους είναι να είναι υποταγμένοι, και μάλιστα με την πιο απόλυτη ιεραρχία. Κι έτσι, από τη μια επιτίθενται στην εξουσία. Και από την άλλη, έχουν στην οργάνωσή τους τη πιο άτεγκτη ιεραρχία και πειθαρχεία. Η ψυχολογική αυτή στάση έχει όνομα. Λέγεται: φασισμός.

Η γελοία απαίτηση της "Χρυσής Γαυγής" και του Μιχαλολιάκου να ...επιβάλει εκδηλώσεις σεβασμού δι' ορθοστασίας, μας θύμισε την πιο πάνω φωτογραφία. Διακρίνονται στελέχη της "Χρυσής Γαυγής" σε σχολή στελεχών της οργάνωσης, ενώ προπονούνται στο γνωστό άθλημα "κανένας δεν μπορεί να σου φορέσει χαλινάρι, εκτός αν εσύ ο ίδιος τον αφήσεις".
-.

Δημοσίευση σχολίου

3 Σχόλια

Ο χρήστης Petros Evdokas, Πέτρος Ευδόκας είπε…
Αχ που καταντήσαμε.

Τουλάχιστον η αρρωστημένη νοοτροπία του φασίστα και των συν αυτώ είναι εμφανής σε πολλούς ανθρώπους. Με όσα άτομα μίλησα σήμερα - στην Κύπρο! - με ρώτησαν αν είδα το περιστατικό και σχολιάζαν ειρωνευόμενοι.

Το σημαντικό είναι βέβαια πως ο σεβασμός, το οποίον απαιτεί ο "αρχηγός", κερδίζεται, δεν επιβάλλεται. Αλλά πιο σημαντικό είναι όλοι οι άνθρωποι που διακρίνουν πόσο ρεζίλης είναι τούτος ο "αρχηγός" και πόσο λίγος σεβασμός του αξίζει, νά'βρουν τρόπους να αποσύρουν τον σεβασμό τους και από άλλες αυταρχικές εξουσίες: την ψευδο-εκκλησία των ευρώ, τους κομματάρχες, την ψευδο-αριστερή ηγεσία, την ψευδο-πατριωτική "δεξιά"... όλοι στον ίδιο σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας ανήκουσιν.
Ο χρήστης Χωρίς Όνομα είπε…
Δεν καταλαβαίνω πού δυσκολεύεστε; Έγινε ή δεν έγινε ανακοίνωση που ζήτησε -ξεκάθαρα- από τους παρευρισκομένους να σηκωθούν όταν μπει μέσα ο Μιχαλολιάκος "σε ένδειξη σεβασμού στο πρόσωπου του αρχηγού"; Έγινε! Είχε ή δεν είχε εξηγήσει πέραν κάθε αμφιβολίας, αυτός που έκανε την ανακοίνωση, ότι "όποιος δεν συμφωνεί μπορεί να αποχωρήσει"; Το είχε εξηγήσει. Πού δυσκολεύεστε λοιπόν; Όταν έρθω εγώ σε ξένο σπίτι είμαι υποχρεωμένος να σεβαστώ τους κανόνες που ζητάει ο οικοδεσπότης. Όταν ο σεβασμός αυτός δεν υφίσταται οικειοθελώς τότε πρέπει να επιβάλλεται. Κάποια στιγμή στην Ελλάδα πρέπει να μάθετε ότι μια κοινωνία για να πάει μπροστά οφείλει να είναι πειθαρχημένη και να επιδεικνύει τον στοιχειώδη σεβασμό που απαιτεί κάθε φορά ο χώρος στον οποίο βρισκόμαστε. Αντιλαμβάνομαι ότι όλοι εσείς, δηλ. τα ορφανά του πάλαι ποτέ υπαρκτού σοσιαλ-κομμουνισμού έχετε -περιέργως- υιοθετήσει την αναρχο-αντιεξουσιαστική αντίληψη του "θα κάνω ό,τι θέλω". Δεν είναι έτσι όμως. Αν είχατε ζήσει π.χ. λίγο στην ΕΣΣΔ του Στάλιν, ή την Κίνα του Μάο ή ξέρω 'γω, πιστεύετε ότι και εκεί θα κάνατε ό,τι θέλετε; Στα γκούλαγκ θα είχε σαπίσει φουκαράδες μου. Ήρθε λοιπόν η στιγμή να μάθετε επιτέλους τρόπους καλής συμπεριφοράς. Με το καλό ή με το ζόρι. (Σημ. Επειδή τα μηνύματά μου δεν τα δημοσιεύεις λόγω δημοκρατικών ευαισθησιών, τουλάχιστον διάβαζέ τα εσύ Λαχανοδράκοντα, μπας και σοβαρευθείς κάποτε!)
Ο χρήστης Λάμπρος Καλλένος είπε…
Ο σεβασμός κερδίζεται, δεν απαιτείται. Αμα τον απαιτείς, δεν είναι σεβασμός, είναι εξαναγκασμός. Αυτό ισχύει ακόμα στο δικό σου σπίτι και γραφείο, διότι ακόμα κι εκεί δεν δικαιούσαι να ζητήσεις ο,τιδήποτε.

Οποιος νομίζει πως τα κοινωνικά και πολιτικά κινήματα οφείλονται σε κάποιου είδους επίδραση της Σοβιετικής Ενωσης, είναι βαθιά νυχτωμένος. Με τη γνώμη του αυτή δείχνει πως δεν έχει καθόλου αντιληφθεί πως αυτό που γεννά τα πολιτικά και κοινωνικά κινήματα είναι η ίδια η κοινωνία και οι ζωντανοί άνθρωποι.

Η μικρή αυτή γωνιά στο διαδίκτυο δεν είχε ποτέ καλές σχέσεις με πράγματα αντι-κινηματικά, ανελεύθερα και αποστεγνωμένα όπως η Σοβιετία. Δηλώνουμε όμως λάτρεις των Ρωσσίδων, καθώς και ευτυχείς για την ιστορική κληρονομιά που ο Θεός της Ελλάδος όρισε για μας, δηλαδή τη Ρωσσική Ορθοδοξία.

Εξ όσων γνωρίζω, δεν έχεις ξαναπάρει τη τιμή να σχολιάσεις στη μικρή γωνιά μας στο διαδίκτυο. Δυστυχώς δεν βλέπω να έχουμε χάσει και τίποτις. Αλλά μη έχοντας σχολιάσει, δεν έχεις πάρει ποτέ και τη τιμή να σου φάει ο δράκος τα σχόλια.
-.