Στη συνέντευξη του Γιώργου Λιλλήκα στο ΡΙΚ, τη Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου, η δημοσιογράφος της "Χαραυγής" έφερε το μεγάλο της ...επιχείρημα: "έχετε στο επιτελείο σας μέλη του Δράσις-ΚΕΣ". Στη μικρή συζήτηση που ακολούθησε, ο Λιλλήκας ανέφερε κάτι που εγώ, τουλάχιστον, δεν το ηξερα: στελέχη του Δράσις-ΚΕΣ πέρασαν και από την ηγεσία του ΑΚΕΛ: ο Θεμιστοκλέους.
Από όλα αυτά, το επιτελείο του ΑΚΕΛ έκοψε και μας παρουσιάζει ένα μικρό απόσπασμα της όλης συζήτησης. Και μάλιστα με το μερακλίδικο τίτλο "ο Λιλλήκας υπερασπίζεται το ακροδεξιό Δρασις-ΚΕΣ". Βαφτίζουν μιαν φοιτητική ομάδα ως ακροδεξιά, και κάνουν τις πολιτικές αντιπαραθέσεις τους με βάση αυτό τον αυθαίρετο χαρακτηρισμό.
Είναι πράγματι αυθαίρετος ο χαρακτηρισμός πως το Δράσις-ΚΕΣ είναι ακροδεξιοί; Ναι. Και η δημοσιογράφος της "Χαραυγής" δεν άφησε ψες καμμιάν αμφιβολία: θέλουν την Ενωση...
-"Μα, και το ΑΚΕΛ ήταν με την Ενωση". -"Ναι, αλλά σήμερα...". Οποιος, λοιπόν, δεν δέχεται τη σημερινή πολιτική του ΑΚΕΛ είναι ακροδεξιός. Για το ΑΚΕΛ, η ακροδεξιά δεν είναι περιεχόμενο και αρχές, είναι η τάδε πολιτική που δεν μπορείς να έχεις ....σήμερα. Αν είχες την ίδια πολιτική πριν το πόλεμο..., ε, δεν τρέχει τίποτε. Πρόκειται, δηλαδη, για μια στάση όπου οι χαρακτηρισμοί και η πολιτική συζήτηση γίνονται όχι με βάση τις θέσεις και το περιεχόμενο, αλλά ...με εκ των προτέρων απόφαση πως η τάδε πολιτική είναι ακροδεξιά...
Χαρακτηρίζουν ακροδεξιό το αίτημα του Ελληνικού λαού, του ΕΑΜ και όλης της Ελλαδικής και Κυπριακής αριστεράς. Λογαριάζουν για ακροδεξιό τον ίδιο εθνικό αγώνα που έκαναν οι κομμουνιστές σε όλο το κόσμο.
http://www.youtube.com/watch?v=JvJ_n_sIPMw
Και να ήταν μόνο αυτό;
Σε σημείωμα του στις 18 Δεκεμβρίου <http://www.sigmalive.com/simerini/columns/iristho/547356>, ο δημοσιογράφος Λάζαρος Μαύρος εγραψε κάτι συγκλονιστικό, που δεν ξέρω πόσοι το πρόσεξαν: ένας από τα ιδρυτικά στελέχη του ΑΚΕΛ ήταν και στην ηγεσία της ΕΣΕΑ (Επιτροπής Συντονισμού Ενωτικού Αγώνα), που ήταν η πολιτική πτέρυγα της Ενωτικής αντιπολίτευσης στο Μακάριο. Η άλλη πτέρυγα ήταν η ένοπλη, δηλαδή η ΕΟΚΑ Β'.
Εκαταφέραμε, λοιπόν, να φτάσουμε σήμερα, 40 χρόνια μετά την εμφύλια σύγκρουση και τη ξένη επέμβαση που προηγήθηκε του πραξικοπήματος και της εισβολής, για να μάθουμε ...πως ένα από τα στελέχη της ΕΣΕΑ ήταν όχι μέλος του ΑΚΕΛ, αλλά ιδρυτικό μέλος του ΑΚΕΛ...
Εγώ, έγινα 25 χρονών για να μάθω πως η αριστερά υποστήριζε κάποτε την Ενωση. Αυτό δεν θα το συγχωρήσω ποτέ στο ΑΚΕΛ. Αυτό το ξύλο το απελέκητο που μας το παρουσιάζουν για αριστερά, αυτή τη γραφειοκρατική μιζέρια, αυτό το ξαναγράψιμο της ιστορίας ακόμα και ενάντια στη δική τους ιστορία, δεν θα τα χωνέψω ποτέ.
-
0 Σχόλια