Ο Μωυσής και ο βράχος
Ουδέν καινόν υπό τον ήλιο
Οι Βάκχες κρατούσαν στα χέρια τη μακριά ράβδο τους, τον θύρσο, στολισμένο στην κορυφή με κισσό. Κάποιες κρατούσαν στα χέρια φίδια. Για τους αρχαίους συγγραφείς η «θεϊκή» μανία τους πρόσθετε «θεϊκές» δυνάμεις. Ο Ευριπίδης λέει χαρακτηριστικά στις «Βάκχες» του: «Μία από αυτές έπαιρνε τον θύρσο και χτυπούσε το βράχο, από τον οποίον ανάβλυζε μια πηγή με καθαρό νερό.
Τσοπάνης, Κ. (2006). Η ωμοφαγία στα ορφικά και διονυσιακά μυστήρια, Archive, 2, σσ. 46-54
DOI: http://doi.org/10.5281/zenodo.4589953
ARK:/13960/t5t83cs5s
Οι καλλίπυγες αναγνώστριες θα θυμούνται, βέβαια, το επεισόδειο εκείνο όπου, κατά τις περιπλανήσεις τους στην έρημο, οι Εβραίοι φώνααν στον Μωυσή και ζητούσαν νερό. Τότε ο Μωυσής προσευχήθηκε στο Θεό, και ο Θεός του είπε να κτυπήσει τον βράχο μια φορά με την ράβδο του, και θα τρέξει νερό.
Ο Μωυσής κτύπησε τον βράχο με την ράβδο του, και πράγματι, έτρεξε νερό. Όμως δεν κτύπησε μια φορά, μα δυο. Αυτό θεωρήθηκε πολύ μεγάλο αμάρτημα του Μωυσή. Διότις... Τι νόμσες, λέει ο Θεός, ότι ο Θεός δεν μπορεί να δώσει νερό με ένα κτύπημα, και θα τον πιέσεις κτυπώντας δυο φορές; Και για το αμάρτημα αυτό στον Μωυσή δεν επετράπη να φτάσει στη Γη Χαναάν. Του επιτράπηκε μόνο να ανέβει σ' ένα ύψωμα, και να δει την Γη της Επαγγελίας πέρα από το ύψωμα. Κι εκεί πέθανε.
Μήπως λοιπόν στο επεισόδειο αυτό η Παλαιά Διαθήκη διασώζει κάποιαν ανάμνηση από τελετουργίες παρόμοιες με τα διονυσιακά μυστήρια; Μήπως γι' αυτό θεωρήθηκε τόσο μεγάλο το λάθος του Μωυσή;
* * προσθήκη -- 7 Νοε 2024
Όταν μας αξιώσει ο Θεός της Ελλάδος να διαβάσουμε τον «Χρυσό κλώνο» του Φρέηζερ (Frazer)... όταν αξιωθούμε να διαβάσουμε και τον Λεκατσά... ίσως βρούμε εκεί και την απάντηση.
-.
0 Σχόλια