Ενας νεαρός ασθενής πέθανε από δίψα σε νοσοκομείο της Βρεττανίας.
'Man died of thirst in hospital'
Last updated Thu 12 Jul 2012
http://www.itv.com/news/update/2012-07-12/verdict-due-in-inquest-in-to-man-who-dies-of-thirst-in-hospital/
Η πιο πάνω είδηση προσθέτει πως ο ασθενής έφτασε στο σημείο να τηλεφωνήσει ακόμα και στην αστυνομία, επειδή ήταν πραγματικά απελπισμένος ...για ένα ποτήρι νερό...
Ο ασθενής έπασχε από μια μορφή διαβήτη, που του προκαλούσε μεγάλη απώλεια υγρών. Μια νοσοκόμα δεν του είχε δώσει τα κατάλληλα φάρμακα, που θα τον βοηθούσαν να μην έχει μεγάλες απώλειες υγρών.
Πρέπει ίσως να αναφέρουμε και ότι, σύμφωνα με την είδηση, η μορφή αυτή του διαβήτη οδηγούσε τον ασθενή να έχει και μια επιθετική συμπεριφορά. Αραγε, αυτή η συμπεριφορά ήταν που εμπόδισε τη νοσοκόμα να καταλάβει πόσο κρίσιμο ήταν το ποτήρι το νερό που ζητούσε; Αραγε, αυτή η επιθετική συμπεριφορά είχε νευριάσει τη νοσοκόμα και την οδήγησε ...να τιμωρήσει τον άρρωστο;
* * * * [ ο ] * * * *
Η τραγικότητα και το εξωφρενικό της υπόθεσης δεν εμποδίζει μιαν άλλη σχετική σκέψη: πως θα παρουσιαζόταν άραγε η ειδηση, αν το περιστατικό είχε συμβεί σ' ένα ελληνικό νοσοκομείο; Τέτοια γεγονότα κρίνονται πολύ συχνά ως άξια όχι μόνο να μεταδοθούν και να απασχολήσουν το κοινό σε άλλες χώρες. Παρουσιάζονται, επίσης, και ως ενδεικτικά μιας ελληνικής ανοργανωσιάς, διαφθοράς και πάντως σαν ενδεικτικά μιας γενικότερης αρνητικής κατάστασης, η οποία θεωρείται δεδομένη.
Από την άλλη, όμοια περιστατικά σε δυτικές χώρες παρουσιάζονται ως ειδήσεις, χωρίς γενικότερες διαπιστώσεις και αξιολογήσεις. Θυμούμαστε χαρακτηριστικά τη περίπτωση μιας βιβλιοθήκης σε μια γερμανική πόλη, η οποία ...κατέρρευσε επειδή δίπλα της σκάβανε για ένα δημόσιο έργο. Η βιβλιοθήκη περιείχε και το σπουδαίο και μοναδικό αρχείο της πόλης. Και επειδή από την Ευρώπη δεν πέρασαν οι βάρβαροι, τουτέστιν οι Οθωμανοί, η πόλη δεν είχε καταστραφεί και είχε ένα αρχείο που έφτανε πίσω μέχρι το μεσαίωνα. Αυτό ήταν σπουδαίο, διότι επέτρεπε να μελετηθεί η εξέλιξη μιας ευρωπαϊκής πόλης από το μεσαίωνα στη σημερινή εποχή. Λοιπόν, με τη κατάρρευση της βιβλιοθήκης το αρχείο καταστράφηκε από τα νερά των πυροσβεστών... Η είδηση όμως δεν συνοδευόταν ούτε από σχόλια ούτε από υπαινιγμούς για την ελληνική κακοδιαχείριση.
(Δυστυχώς, δεν μπορούμε τώρα να δώσουμε ακριβή ονόματα και παραπομπές για τα περιστατικά αυτά).
Πριν μερικά χρόνια κατέρρευσε μια σιδερένια γέφυρα στις Ην. Πολιτείες. Στα πλαίσια της είδησης, μαθαίναμε και ότι είναι πάρα πολλές οι σιδερένιες γέφυρες στις ΗΠΑ που χρειάζονται αντικατάσταση, αλλά..., δεν αντικαθίστανται. Και πάλι, δεν γινόταν κανένα σχόλιο για την οργάνωση ή τη κακοδιαχείριση του κράτους. Όλοι όμως γνωρίζουμε πως οι ΗΠΑ είναι το κράτος με τους περισσότερους πόρους και τα περισσότερα τεχνικά μέσα, που από μόνο του αντιπροσωπεύει ένα μεγάλο μέρος των δυνατοτήτων και των αποθεμάτων της ανθρωπότητας. Κι όμως, στο κράτος αυτό με τις τόσες δυνατότητες, χιλιάδες γέφυρες χρειάζονται επειγόντως αντικατάσταση, μα..., το κράτος έχει ως προτεραιότητα τους στρατιωτικούς εξοπλισμούς. Αλλά ακόμη και στοιχειωδώς να ασχοληθεί κανείς με το κράτος στις ΗΠΑ, δεν μπορεί να αποφύγει να αναφέρει τις πολλές χιλιάδες άστεγους που απλά κοιμούνται στους δρόμους, μια σαφέστατη ένδειξη για τις προτεραιότητες που έχει το κράτος αυτό. Κι όμως, αυτή η κυβέρνηση που τόσο εξώφθαλμα αδιαφορεί για τους δικούς της ανθρώπους, σκίζει το κ*λο της και αυτο-παρουσιάζεται ...ως υπερασπιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας. Τα μέσα ενημέρωσης έρχονται τότε και αναμεταδίδουν αυτή την προπαγάνδα σ' όλο το κόσμο.
Ε, μα είναι το Σχίσμα, ρε βλάκα. Όλες αυτές οι περιπτώσεις όπου τα μέσα ενημέρωσης, που είναι όλα δυτικά μμε, αντιμετωπίζουν τα γεγονότα με δυο μέτρα και δυο σταθμά, δεν είναι παρά αντανάκλαση της αντίληψης των δυτικών χωρών για το ποιοί είναι οι δικοί τους. Τις χώρες με τις οποίες ταυτίζονται τις αντιλαμβάνονται σε μια σχέση ισοτιμίας και οικειότητας. Αντίθετα, αντιλαμβάνονται τον Ελληνισμό ως κάτι άλλο, και ιδίως ως κάτι κατώτερο, το οποίο και προσεγγίζουν με εχθρότητα και επιφύλαξη.
Οι σημερινοί ευρωπαϊκοί λαοί φαίνεται πως συχνά υιοθετούν αυτή τη διαφοροποιημένη αντίληψη ασυνείδητα παρά συνειδητά. Η διαφοροποίηση όμως υπάρχει, και φτάνει πίσω μέχρι τη διαφοροποίηση του Δυτικού από το Ανατολικό Ρωμαϊκό κράτος, που ξεκίνησε με τη πτώση του Δυτικού κράτους λόγω της μετανάστευσης των λαών --την οποία όμως τα παλιαότερα βιβλία ιστορίας τη λέγανε "η κάθοδος των βαρβάρων". Η διαφοροποίηση των δυο τμημάτων του αρχαίου κόσμου επισημοποιήθηκε με το Σχίσμα του 1054. Εχουν, λοιπόν, δίκιο. Εμείς δεν είμαστε Ευρωπαίοι, κι αυτοί δεν είναι Ρωμηοί.
-.
0 Σχόλια