Είναι ρεαλιστικό να απορρίψουμε τη διζωνική;

Μη οδυνηρή λύση ειναι η ήττα της διχοτόμησης. Δηλαδή, η απόρριψη της διζωνικής.

Δηλαδή: τα δυο μέρη της ομοσπονδίας δεν θα έχουν εγγυημένες πλειοψηφείες Κυπρίων ή Τουρκοκυπρίων. Η διακίνηση στα δυο μέρη και κυρίως η εγκατάσταση θα είναι ελεύθερη.

Υπήρχε και μια άλλη περίπτωση χώρας όπου είχαν περιορισμούς στο που θα πηγαίνει και στο που θα κατοικεί ο καθένας. Ελέγαν "οι ποτέθκοιοι να κατοικούσι μόνο δαμαί, οι άλλως πως να κατοικούν ποτζεί". Υπήρχε, δηλαδή, διαχωρισμός.

Στη χώρα εκείνη η γλώσσα τους δεν ήταν Ελληνικά. Και έτσι τον διαχωρισμό τον ελέγαν με μια λέξη της δικής τους γλώσσας. Ελέγαν: άππαρτχαϊντ.

Σήμερα, το άππαρτχαϊντ καταδικάζεται έντονα και παντού. Αυτό σημαίνει πως ο αγώνας μας ενάντια στη διχοτόμηση πατά σε μια πολύ δυνατή βάση. Κανένας δεν μπορεί να μας πει "δεχτείτε περιορισμό του που θα πάτε και που θα κατοικείτε στη Κύπρο.

Στην εποχή όπου ο ρατσισμός και το άππαρτχαϊντ καταδικάζεται έντονα σε όλο το κόσμο, κανένας δεν μπορεί να μας υποχρεώσει να δεχτούμε το άππαρτχαϊντ στη Κύπρο.

Και επίσης: σήμερα είμαστε στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Οπως όλοι ξέρουμε, όπως πολλοί το έχουμε ήδη κάνει, μπορείς να πάεις όπου θέλεις χωρίς καν να δείξεις διαβατήριο. Σε τούτες τις συνθήκες, είναι ΠΑΡΑΝΟΜΟ να κάμει η Κυπριακή Δημοκρατία μια συμφωνία για τη μετεξέλιξη της σε μια ομοσπονδία, όπου να απαγορεύεται η ελεύθερη διακίνηση. Θα ήταν το ίδιο με το να ψηφιστεί ένας νόμος που να επιτρέπει να πουλιούνται αγγούρκα ζαβά, ή να επιτρέπονται αυτοκίνητα με πολλά καυσαέρια.

Μπορεί σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης να έχει περιορισμούς στα καυσαέρια των αυτοκινήτων, αλλά σε μια μόνο χώρα να μην έχει; Αν μπορεί να γίνει αυτό, τότε σε μια μόνο χώρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης μπορεί να γινεί και άππαρτχαϊντ.

-

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια