Τη νύχτα του 1987, με το τουρκικό πλοίο που (υποτίθεται ότι) παρ' ολίγον να οδηγούσε σε πόλεμο αλλά οδήγησε στο πρώτο Νταβός, οι εξωκοινοβουλευτικοί ή/και ακροαριστεροί φοιτητές στη Θεσσαλονίκη είχαν ένα πάρτυ, στη Βιομηχανική σχολή. Το πάρτυ δεν ακυρώθηκε.
Οταν ήρθε ο Οζάλ στην Ελλάδα, το περιοδικό "Σχολιαστής", που εξέφραζε τους εξωκοινοβουλευτικούς, είχε τίτλο "διακοπές στους δυο τροχούς".
Μια φορά είχα δει σ' ένα τοίχο στο Πολυτεχνείο της Αθήνας να γράφει "έξω ο Ελληνικός στρατός από τη Κύπρο".
Στην Αθήνα, παλαιότερα, οι φασίστες του ΕΝΕΚ γράφανε στους τοίχους "Λευτεριά στη βόρεια Κύπρο". Εκτός από το Καραμπελιά και την ομάδα της "Ρήξης", ήταν οι μόνοι που θυμόντουσαν τη Κύπρο. Πηγαίνανε τότε οι αναρχικοί, σβήνανε το "βόρεια" και γράφανε από πάνω "νότια".
Μια φορά, σε μια πορεία που γινόταν, το μπροστινό κοπάδι ήταν κάτι ακροαριστεροί, που φώναζαν "Ελλάδα-Κύπρος-Παλαιστίνη, αμερικάνος δεν θα μείνει". Οταν βγάλανε το σκασμό, τους φώναξα "Ρε μαλάκες, στη Κύπρο είναι οι τούρκοι που σφάζουν". Δεν μου είπαν τίποτε.
Μια άλλη φορά φώναζαν πάλι τα ίδια, και τους φώναξα "Εξω οι Κύπριοι από τη Αγκυρα...". Οι ακροαριστεροί δεν αντέδρασαν πάλι, μα ένας φίλος από τη Κεφαλλονιά απάντησε συμπληρώνοντας με "Εξω οι Παλαιστίνιοι από το Τελ Αβίβ...".
Οι ακροαριστεροί και οι αναρχικοί δεν δεχόντουσαν κι ούτε και σήμερα καταλάβανε ακόμη πως υπάρχει κατεχόμενη Κύπρος. Κι όμως, μια φορά άκουσα από έναν άνθρωπο να με ρωτά "είσαι από τη κατεχόμενη, ή από την ελεύθερη Κύπρο;". Αυτός που με ρώτησε δεν ήταν από τους ακροαριστερούς, τους αναρχικούς και τους άλλους επαναστάτες, κλπ. Ήταν ένας αστυνομικός του Τμήματος Αλλοδαπών Θεσσαλονίκης. Ήταν ένας από αυτούς που τους λέγαμε "μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι", κλπ.
Πρέπει να ήταν τον Ιούνιο του 1995, όταν πήγα για πρώτη φορά στο γραφείο των φίλων (...), στην Αθήνα. Περίπου ένα χρόνο μετά τις 20 Μαρτίου του 1994... Είχα κάποτε περάσει πολλές μέρες που δεν είχα καν βγει εξω, ούτε καν ως το περιπτερο εξω από τη πολυκατοικία. Κάποιο Σάββατο βράδυ βγήκα λίγο για περίπατο. Πρέπει να ήταν χειμώνας, διότι θυμούμαι που τυλιγόμουν μέσα στο παλτό μου. Και επίσης, πρέπει να ήταν οι πρώτοι χειμερινοί μήνες του επόμενου έτους, του 1996, διότι... Διότι, στο τοίχο της Εθνικής Βιβλιοθήκης είδα γραμμένο "σκατά στους τάφους των Ισαάκ και Σολωμού". Σε λίγες μέρες που ξαναπέρασα κάποιος το έσβησε, και δεν πρόλαβα να το φωτογραφήσω.
-.
0 Σχόλια