Ο ωραίος Πούτιν δεν ακολουθεί πολιτική αρχών

Πέρασαν ολόκληρες δεκαετίες συμπαθώντας τη Ρωσσία και τη κοινή μας πολιτιστική κληρονομιά. Ενιωθα τυχερός που η ιστορία μας έδωσε τόσο όμορφους και τόσο ευγενείς ανθρώπους για αδελφούς μας --και αδελφές μας!!

«Κρατά τον λιόντα που το φτιν
τον δράκον που το πόϊ . . . »

Η πολιτική του Πούτιν με έπειθε. Ακόμα και η προπαγάνδα του ...ήταν πειστική!! Ο Πούτιν να ανάβει ένα κερί σε μια εικόνα ενός αγίου, ζωγραφισμένη κατά τον Ορθόδοξο τρόπο και κάνοντς το σταυρό του!! Πράματα οικεία, δικά μας.

Ο Πούτιν ως θεούσος ή ως Ρώσσος;

Κάπου κρατούσα μιαν αμφιβολία. Μα... είναι δυνατόν μια μεγάλη δύναμη να ακολουθεί αρχές; Είναι δυνατόν μια μεγάλη δύναμη να ακολουθεί πολιτική με αρχές δημοκρατίας και ισοτιμίας και ειρήνης;

Η απάντηση δόθηκε πριν κάμποσες μέρες.

Τη Πέμπτη 18 Ιανουαρίου ένα στέλεχος της ρωσσικής πρεσβείας διαβεβαίωνε τους Κούρδους διαδηλωτές πως η τουρκία δεν θα εισβάλει στη Συρία, διότι υπάρχει ζώνη απαγόρευσης πτήσεων, και για να μπει η τουρκία χρειάζεται η άδεια της Ρωσσίας.

Το Σαββατοκυρίακο στις 20 Ιανουαρίου άρχισε η τουρκική εισβολή κατά της Αφρίν και της Συρίας. Στις 22 Ιανουαριου ο ίδιος Ρώσσος έκανε έντονη διαμαρτυρία επειδή οι Κούρδοι διαδηλωτές έβριζαν τον Πούτιν --νομίζω τον έλεγαν δικτάτορα. Αρχισα πολλές φορές να του λέω πως αυτό είναι το ελάχιστο που μπορούν να κάνουν, διότι αυτοί δεν διαθέτουν πολεμικά αεροπλάνα και βαρέα όπλα και βόμβες. Με διέκοπτε και δεν άκουγε.

Η Ρωσσία έσπασε μέσα μου. Ο Πούτιν ακολουθεί μια πολιτική όπως και οι άλλες μεγάλες δυνάμεις. Είναι πιο γυαλιστερός και πιο όμορφος με αρκετούς τρόπους. Μα είναι βάθος επιπολαιότητας να νομίζουμε πως η κοινή πολιτιστική μας κληρονομιά έχει οποιαδήποτε σχέση με τη ρωσσική πολιτική.

-- == ) ο ( == --

Και γιατί υπάρχει ζώνη απαγόρευσης πτήσεων στα τουρκο-συριακά σύνορα, πάνω από την Αφρίν;

Ε, μα.... Όπως όλοι ξέρουμε, πριν λίγο καιρό ένα ρωσσικό αεροπλάνο καταρρίφθηκε από τους τούρκους. Οπως γρἀφτηκε τότε, με τη ταχύτητα που πετούσε το ρωσσικό αεροπλάνο θα πρέπει να βρισκόταν μέσα στα τουρκικά σύνορα για ελάχιστα δευτερόλεπτα. Κι όμως, αυτά τα ελάχιστα δευτερόπλεπτα ήταν αρκετά όχι μόνο για να ενοχληθούν οι τούρκοι, μα ....και να μπορέσουν να πετύχουν το αεροπλάνο.

Και τι είπε και τι έκανε η Ρωσσία όταν η τουρκία έριξε ένα αεροπλάνο της; Ζήτησε απλά ...να απολογηθή η τουρκία.... Κι έτσι άρχισε η ρωσσο-τουρκική προσέγγιση.

Δεν θεωρώ πως στη προσέγγιση αυτή όλα ήταν απλά και με ένα χρώμα. Δεν ήταν η Ρωσσία που πια έγινε τώρα σύμμαχος της τουρκίας, μα η τουρκία που πια ήταν περιορισμένη στις ενέργειες της. Με τη ζώνη απαγόρευσης πτήσεων τα τουρκικά αεροπλάνα δεν μπορούσαν πια να μπουν μέσα στη Συρία.

Μέχρι τις 20 Ιανουαρίου 2018. Η απαγόρευση πτήσεων έπαυσε και η τουρκία ξεκίνησε να εισβάλλει στη Συρία.

Η Ρωσσία ξέρει πολύ καλά τις τριβές και τις αντιθέσεις της τουρκίας με τις ΗΠΑ. Και ήξερε πολύ καλά πόσες φορές οι ΗΠΑ είχαν αναγκαστεί να βρεθούν σε διαφωνία με τη τουρκία για τους Κούρδους του Ροζαβά, μέσα στη Συρία. Επιτρέποντας τη τουρκική εισβολή στη Συρία, η Ρωσσία αύξανε τις τριβές της τουρκίας με τις ΗΠΑ.

Και για να αυξήσει τις τριβές της τουρκίας με τις ΗΠΑ, η Ρωσσία δεν δίστασε να επιτρέψει στη τουρτζιά να εισβάλει στη Συρία. Η ρωσσική πολιτική δεν είναι μια πολιτική αρχών.