Να κοινωνικοποιηθεί το δεφτέρι

Πριν πολλά χρόνια η τουρκία κατάφερε να βάλει το ΠΚΚ στο κατάλογο των οργανώσεων που θεωρούνται τρομοκρατικές. Αυτή η συμπερίληψη ακόμα να αρθεί. Η τουρκία, επίσης, καταφέρνει και επιβάλλει στο δεφτέρι να λειτουργεί σύμφωνα με το κατάλογο «των τρομοκρατικών οργανώσεων», και άρα να αφαιρούνται δημοσιεύσεις σχετικές με τον αγώνα του Κουρδιστάν για αναγνώριση και δημοκρατία.

Ταυτόχρονα, το δεφτέρι επιτρέπει ελεύθερα στο κάθε φασίστα και ρατσιστή να δημοσιεύει ό,τι θέλει.

Από το απόγευμα του Σαββάτου, 14 Απριλίου, μέχρι το απόγευμα της Κυριακής, η ευγένειά μου είχε για πρώτη φορά τη τιμή και την εκνευριστική εμπειρία να αποκλεισθεί από το δεφτέρι, για κάτι φωτογραφίες με τον Κούρδο ηγέτη Αμπτουλάχ Οτσαλάν.

Οι φωτογραφίες δημοσιεύτηκαν στη σελίδα «Κουρδικός αγώνας»:

https://www.facebook.com/Kourdikos.agwnas/

Στο πιο κάτω στιγμιότυπο από την οθόνη του υπολογιστή μου, φαίνεται στο υπόβαθρο το μήνυμα από τους αυτόματους σοφούς ηλίθιους του δεφτεριού, που με ειδοποιούν ότι από τις αρχές Απριλίου έκανα 30 φίλους. Το δεφτέρι το σημειώνει αυτό, διότι θεωρεί πως όσο περισσότερους φίλους κάνουμε, τόσο προωθούμε τις σχέσεις μεταξύ μας, ....και παρεπιπτόντως και τα κέρδη του.

Ταυτόχρονα, το απλό πάτημα στο κουτάκι για νέα δημοσίευση έφερε το άλλο μήνυμα, που με ειδοποιεί πως είμαι ακόμα σε φραγή δημοσίευσης.

Το δεφτέρι από τη μια μου λέει πως κάνω πολλούς φίλους, μα από την άλλη ....με αποκλείει ακριβώς για το λόγο που πολλοί από τους φίλους βρίσκουν σκόπιμο να είναι σε επαφή μαζί μου.

-- == ) ο ( == --

Η επικοινωνία με το τρόπο που έγινε γνωστός σαν «κοινωνικά δίκτυα» έγινε πολύ δημοφιλής, με εκατοντάδες εκατομμύρια, ίσως μέχρι και μερικά δισεκατομμύρια, χρηστών σε όλο το κόσμο. Απέκτησε πλάτος και βάθος τέτοιο που έφερε κοινωνικές και πολιτικές αλλαγές. Βέβαια, οι παρατηρητικές αναγνώστριες θα αντιλήφθηκαν πολλά σημεία τα οποία είναι έτσι επειδή το δεφτέρι προωθεί όχι τη συζήτηση και τη επικοινωνία, μα ...την ευχαρίστηση των χρηστών, και άρα τη συμμετοχή τους και άρα ....τα κέρδη του!! Για παράδειγμα, μπορείς να δηλώσεις πως σου αρέσει μια δημοσίευση, μα δεν μπορείς να δηλώσεις πως δεν σου αρέσει. Το αν είναι σοβαρή ή ανόητη, βάσιμη ή προϊόν αμάθειας, αξιόπιστη ή μπαρούφα, όλα αυτά ισοπεδώνονται στη μοναδική επιτρεπτή αντίρρηση «μου αρέσει», ή έστω ...και στη απόκριση με καρδούλα.

Το δεφτέρι δεν έχει καν φανερό και γνωστό σε όλους τρόπο για να δηλώσουν ένα πολύ συνηθισμένο πρόβλημα στο δεφτέρι: το ότι μια δημοσίευση είναι απάτη και παρανομία.

Το συμπέρασμα είναι αυτονόητο: για πολιτικούς και κοινωνικούς λόγους, και για χάρη της δημοκρατίας και κυρίως της αυτονομίας των σχέσεων μας, αυτό το κοινωνικό δίκτυο ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ και ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να είναι ιδιωτικό. Πρέπει είτε το δεφτέρι να κοινωνικοποιηθεί, είτε να δημιουργηθεί ένα άλλο δίκτυο ανοικτού κώδικα. Δηλαδή, ένα δίκτυο που δεν θα ελέγχεται από καμμιά ομάδα ή πρόσωπο, μα όλο το λογισμικό για τη λειτουργεία του θα είναι δημόσια και ελεύθερα διαθέσιμο.

¯.