Μαριονέτες και «τουρκοκυπριακά δικαστήρια»


Σε πρόσφατο άρθρο του, γράφει ο Σενέρ Λεβέντ:

«Αρχίζουν σήμερα στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας οι ποινικές αγωγές που καταχωρήθηκαν εναντίον μας μετά την επίθεση κατά της εφημερίδας μας στις 22 Ιανουαρίου σάμπως και εμείς ήμασταν οι ένοχοι. [...]»

Σενέρ Λεβέντ, 16 Οκτωβρίου 2018

Ε, βέβαια, αυτό στο οποίο αναφέρεται ο Σενέρ Λεβέντ ΔΕΝ έγινε στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας. Έγινε σε εκδήλωση στελεχών του κατοχικού καθεστώτος, τα οποία εμφανίζονται ως δικαστές.

Πιο κάτω στο άρθρο, λέει ο Σενέρ Λεβέντ πως «η διοίκηση στην κατεχόμενη περιοχή είναι μια διοίκηση μαριονέτα». Πως μπορεί ο Λεβέντ από τη μια να γράφει για διοίκηση-μαριονέτα, και από την άλλη να γράφει ...για δικαστήριο;



Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά. Στο άρθρο του στις 5 Οκτ 2018, επίσης στον ιστότοπο του Μιχ. Ιγνατίου, ο Σενέρ Λεβέντ γράφει για «ελληνοκυπριακή αστυνομία» και για «τουρκοκυπριακή αστυνομία». Βλέπε:

Σενέρ Λεβέντ, 5 Οκτ 2018

Αυτά όμως είναι παραπλανητικά. Διότι, υπάρχει το νόμιμο κυπριακό κράτος, και υπάρχει το κατοχικό καθεστώς της τουρκίας στα κατεχόμενα. Η αστυνομία λοιπόν δεν είναι ...«ελληνοκυπριακή αστυνομία», μα η κυπριακή αστυνομία. Ούτε δε μπορεί να μιλήσει κανείς για «τουρκοκυπριακή αστυνομία», διότι δεν υπάρχει τουρκοκυπριακό κράτος μα κατοχικό καθεστώς της τουρκίας.

Αυτά δεν είναι ασήμαντα ζητήματα. Η καταδίκη του κατοχικού καθεστώτος είναι κύριο και κεντρικό ζήτημα της αντίστασης στη τουρκική εισβολή και κατοχή. Και είναι αδιαπραγμάτευτη θέση του Κυπριακού λαού.

Η ανακήρυξη των κατεχομένων σε κράτος καταδικάστηκε από το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών. Κανένα κράτος του κόσμου δεν αναγνώρισε τα κατεχόμενα, εκτός από τη κατοχική δύναμη, τη τουρκία, ίσως και το πακιστάν. Η προσπάθεια να αναγνωριστεί το κατοχικό καθεστώς είναι συνεχής στόχος της τουρκίας.
 


Πως γίνεται ο Σενέρ Λεβέντ να μιλά και να καταδικάζει τη τουρκική κατοχή, ταυτόχρονα όμως να δέχεται πως τα στελέχη του κατοχικού καθεστώτος συνιστούν κανονικά κρατικά όργανα;

Πριν μερικές εβδομάδες ο Σενέρ Λεβέντ δημοσίευσε στην εφημερίδα του πως «έκανε αγωγή» στον Ερτογάν. «Αγωγή στον ερτογάν» ονομάζει την ενέργεια που έκανε σε συνεργασία με στελέχη του κατοχικού καθεστώτος. Πως μπορεί να έκανε αγωγή μέσω ενός κατοχικού καθεστώτος; Πως μπορεί να έκανε αγωγή όταν δεν πρόκειται για κράτος, ούτε και για οιανδήποτε νομιμότητα ή νομικό σύστημα;

Δεν ήταν υποχρεωτικό για τον Λεβέντ να κάνει αυτή την ενέργεια, «να κάνει αγωγή». Μια και σκέφτηκε κάτι τέτοιο, μπορούσε μια χαρά, και καλύτερα, να κάνει αγωγή απευθυνόμενος στα δικαστήρια της Κύπρου. Αυτό θα είχε και πολύ μεγαλύτερη απήχηση. Η σύγχυση που έχει για το κατοχικό καθεστώς, τον εμπόδισε να κάνει αυτή την επιλογή.

Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που προκύπτει το ζήτημα αυτό. Δηλαδή, ο Σενέρ Λεβέντ από τη μια να καταδικάζει τη τουρκική κατοχή, μα από την άλλη να δέχεται το κατοχικό καθεστώς. Στη προεκλογική του εκστρατεία για την Ευρωβουλή, ο Σενέρ Λεβέντ αποκάλυψε, σαν να ήταν αυτό ...κάτι ασήμαντο, ...μια λεπτομέρεια..., πως ήταν αυτός ο ίδιος που προέτρεψε τον Ακιντζί να συμμετάσχει στις ενέργειες του κατοχικού καθεστώτος που τις παρουσίασαν σαν εκλογές. «Να βάλει υποψηφιότητα», όπως ισχυρίζεται ο τουρκικός αττίλας.

Επειδή, λοιπόν, ο Λεβέντ έφτασε να προτείνει στον Ακιντζί «να βάλει υποψηφιότητα», είναι επιτακτικό να ζητούμε από τον Λεβέντ να ξεκαθαρίσει το θέμα: Τη τουρκική κατοχή την καταδικάζει, καταδικάζει και το κατοχικό καθεστώς;

.
Σε παλαιότερα άρθρα του ο Λεβέντ αναφερόταν στα ανώτερα στελέχη του κατοχικού καθεστώτος ονομάζοντας τα «υπουργούς». Πριν λίγες εβδομάδες γράψαμε εδώ ένα σημείωμα, κάνοντας του κριτική για τη στάση του στο κατοχικό καθεστώς. Βλέπε:


επίσης και:


Ίσως το ότι σήμερα γράφει για «μαριονέτα της τουρκίας» κι όχι για υπουργούς, να οφείλεται και στη κριτική μας εκείνη.

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια

Τελευταία δημοσίευση