Οι μετανάστες και τα σουβλάκια

Στην Ελλάδα, κάποιοι πήγαν δίπλα σε χώρο κράτησης μεταναστών, και έκαναν εκδήλωση ψήνοντας χοιρινό και πίνοντας ποτά.

Επρόκειτο λοιπόν σαφώς για μιαν ενέργεια με σκοπό να ενοχλήσει τους μετανάστες --δεδομένου πως οι πιο πολλοί είναι μουσουλμάνοι. Ωστόσο, αυτή η ενέργεια μπορεί να γίνει αφορμή για μερικές παρατηρήσεις. Ο ερχομός και η παρουσία στη χώρα δεκάδων χιλιάδων ξένων δημιουργεί προβλήματα αφομοίωσης, αλλά και συντήρησης τους δεδομένου πως υπάρχει μεγάλη ανεργία. Η εκδήλωση με το χοιρινό, όμως, ήταν ανόητη και άνευ προοπτικής. ΟΥΔΕΠΟΤΕ μπήκε θέμα για το αν δικαιούμαστε να φάμε σουβλάκια χοιρινά --ε, εκτός ίσως από ορισμένες ιστοσελίδες. Οπότε, γιατί να νομίζουμε πως είναι κάποιου είδους αντίσταση να τρως χοιρινό μπροστά στους μετανάστες; Και κυρίως: Επειδή εκείνοι είναι μουσουλμάνοι, ή μάλλον επειδή πολλοί από τους μετανάστες όντως λειτουργούν σαν μουσουλμάνοι, ΔΕΝ σημαίνει πως κι εμείς πρέπει να λειτουργήσουμε σαν Χριστιανοί, ή σαν φανατικοί Χριστιανοί. Η παράδοσή μας είναι Χριστιανική. Έχουμε στη χώρα μας ανθρώπους πιστούς, της εκκλησιάς, όπως λέμε. Εμείς όμως δεν είμαστε παιδιά του κατηχητικού. Προσεγγίζουμε τη παράδοσή μας σαν παράδοση, σαν ένα ωκεανό εννοιών και νοημάτων, όπου κολυμπώντας και πλέχοντας μέσα του κατανοούμε τον κόσμο. Αλλά δεν είμαστε θρήσκοι, πιστοί. Και σίγουρα δεν είμαστε ζηλωτές. Εξ άλλου..., σήμερα δεν έχουμε στη χώρα μας ένα κλίμα θρησκευτικού ζηλωτισμού. Γιατί θα πρέπει να το αφήσουμε να δημιουργηθεί; Θα είναι αυτό καλό για τη χώρα μας; Στη σχέση μας με τους μετανάστες, γιατί να αφήσουμε να κυριαρχήσουν οι ζηλωτές της θρησκείας, και η δική τους αντίληψη των πραγμάτων; Οι θρησκευτικοί ζηλωτές μας έχουν δώσει πάμπολλα παραδείγματα για το ότι βλέπουν μόνο μια διάσταση: τη θρησκευτική, και μάλιστα κατά την οπτική της θρησκείας μας. — ) • ( — Ένας βουλευτής του Σύριζα, ο Γιαννούλης, βγήκε λαύρος και μίλησε εναντίον της εκδήλωσης αυτής. Έφτασε να πει πως πρόκειται «για ποινικά κολάσιμο σαδισμό».

Δεν είπε απολύτως τίποτε για τα σοβαρά ζητήματα που δημιουργεί η παρουσία στη χώρα ενός μεγάλου αριθμού από πρόσωπα με άλλο πολιτισμό από το δικό μας. Και μάλιστα σε εποχή όπου η δική μας ιδεολογική κατάσταση δεν επιτρέπει την αφομοίωσή τους. Και μάλιστα σε εποχή που το ισλάμ είναι ξανά σε αναγέννηση και άνοδο, και οι μουσουλμάνοι δεν αφομοιώνονται σε κοινωνίες με άλλο πολιτισμό. Πολλά στοιχεία δείχνουν, επίσης, πως πολλοί μουσουλμάνοι έχουν συμπάθειες προς τη τουρκία. — ) • ( — Πολλοί προσέγγισαν την εκδήλωση αυτή σαν ενέργεια στα πλαίσια της συνήθους ελευθερίας και όλων όσων κάνουμε κάθε μέρα στη χώρα μας. Έγραψαν για το πόσο αδιανόητο θα ήταν να μη μπορείς να φας σουβλάκια και να πιείς μια μπύρα. Και αυτό όχι για λόγο που αφορά τη κοινωνία και τη χώρα μας, μα σαν κάτι που επιβάλλεται επειδή ....ήρθαν πολλοί ξένοι μετανάστες. Σωστό, όντως έτσι είναι. Θα ήταν αδιανόητο να αλλάξουμε εμείς επειδή ήρθαν πολλοί ξένοι μετανάστες. Όμως όσοι έγραψαν μόνο αυτό, έδειξαν πως γι' αυτούς ο μόνος λόγος να μη φας χοιρινό θα ήταν ...επειδή κάποιος σου το επέβαλε, παραβιάζοντας την ελευθερία σου. Δυστυχώς, κανείς δεν έγραψε το παραμικρό πως ενδέχεται να προσαρμόσω τις πράξεις μου, διότι θέλω να δείξω σεβασμό και ευγένεια. Θα μπω στο τζαμί βγάζοντας τα παπούτσια μου. Κι αυτό δεν θα είναι παραβίαση της ελευθερίας μου, αλλά στοιχειώδης σεβασμός και ευγένεια. Η ελευθερία μου, αλλά και η ωριμότητά μου με το συμπάθειο, είναι πολύ σπουδαία ζητήματα, και δεν ενοχλούνται επειδή θα βγάλω τα παπούτσια μου για να μπω στο τζαμί. Σύμφωνα με τη παράδοση και τον πολιτισμό μας, εκτός από τη προσωπική ελευθερία υπάρχει και η αγάπη. Δεν είναι στην ελευθερία των σκιτσογράφων της Δύσης να κάνουν κριτική στο Μωάμεθ και το Ισλάμ; Ναι, είναι. Ώστε, σωστά έκαναν τα σκίτσα με τον Μωάμεθ; Όχι. Διότι η σωστή ερώτηση είναι άλλη: γιατί κάνεις χρήση του δικαιώματος σου, αφού ξέρεις ότι αυτό θα ενοχλήσει; Μήπως δεν ξέρουμε πως μια κοινωνία βασισμένη στο τι δικαιούται ο καθένας, θα είναι μια κοινωνία της μοναξιάς και της απομόνωσης; Γιατί κάνουμε κριτική και μιλούμε για δικαιωματισμό της αριστεράς, ξαφνικά όμως ανάγουμε το δικαίωμα σε απόλυτη αξία, και οχυρωνόμαστε στο κάστρο του δικαιώματος μας; Σημαίνει αυτό πως δικαιολογούνται οι δολοφονίες των σκιτσογράφων στο Παρίσι; Ε, μα όχι βέβαια. Επειδή αυτοί σε προσέβαλαν, δεν δικαιούσαι εσύ να κάνεις ό,τι θέλεις. Οι ζηλωτές της θρησκείας μας παρουσιάζονται σαν υπερασπιστές της. Ωστόσο, εμφανιζόμενοι πως τάχα ...απλά θέλησαν να φάνε χοιρινό επειδή δικαιούνται, παραβιάζουν το άλλο σπουδαίο και κεντρικό: την αγάπη. Και αυτή η παραβίαση φαίνεται καθαρά. Σωστά λοιπόν γράψαμε πως ούτε οι ζηλωτές πρέπει να κυριαρχήσουν στη χώρα, ούτε και το μεταναστευτικό να προσεγγιστεί με την οπτική των ζηλωτών. (Στους πολλούς μετανάστες δεν αντιτίθενται μόνο ζηλωτές της θρησκείας. Εδώ όμως παίρνουμε αφορμή από την εκδήλωση που έγινε, και σχολιάζουμε μιαν ορισμένη προσέγγιση.) — ) • ( — Δεν ξέρουμε περισσότερα για το ποιοί έκαναν την εκδήλωση με το χοιρινό. Δηλαδή, κατά τη δική τους αντίληψη έκαναν γλέντι με χοιρινό κινούμενοι από αντίθεση με τους μετανάστες; ή από αντίθεση με τους μουσουλμάνους; Ή ...και τα δυο; Προφανώς, στη δημόσια συζήτηση καθορίζονται μόνο από την εκδήλωση αυτήν. Εκτός κι αν οι ίδιοι αναδείξουν στη δημόσια συζήτηση μιαν άλλη διάσταση. Εμάς, μας ενδιαφέρει και σχολιάζουμε εδώ ό,τι αφορά τη χώρα και τη κοινωνία μας.